Columbia, jej 82 laureatów Nagrody Nobla i nowojorskie życie

Nauka na Columbii jest wymagająca z dwóch względów: po pierwsze, światowej sławy wykładowcy – Columbia zatrudnia największą liczbę noblistów – oczekują wiele od studentów uczelni będącej globalnym liderem. Po drugie, wymagania czasowe są znaczące. Obecność na zajęciach jest przynajmniej w teorii obowiązkowa (niektórzy profesorowie nawet wymagają podpisywania listy obecności); zajmuje to zazwyczaj około trzech godzin tygodniowo na kurs, a studenci undergraduate zapisują się na 5-6 kursów przez semestr, aby być w stanie ukończyć studia w ciągu czterech lat. Do wielu kursów dochodzą pół-obowiązkowe zajęcia z asystentami, tzw. grupy dyskusyjne. Większość przedmiotów ma cotygodniowe zadania domowe, które mogą zajmować wiele godzin (w przypadku przedmiotów ścisłych mogą to być pisemne ćwiczenia, a humanistycznych cotygodniowe eseje refleksyjne, nie wspominając o dłuższych pracach). Przy trudnych zadaniach domowych studenci często zasięgają rady asystentów czy samych profesorów, co wymaga odwiedzania ich w wyznaczonych godzinach urzędowych. Do tego dochodzi sama nauka, czyli czytanie – w przedmiotach humanistycznych często książka na tydzień, w ścisłych kilka rozdziałów podręcznika tygodniowo. Egzaminy odbywają się w systemie semestralnym. Wiele przedmiotów, zwłaszcza na kierunkach ścisłych, ma także jeden lub dwa dodatkowe egzaminy w ciągu semestru, nie licząc pomniejszych testów. Dlatego też studenci na Columbii są niemal bez przerwy w sesji egzaminacyjnej, a ich oceny końcowe obliczane są na podstawie wielu składników, włącznie z aktywnością w czasie zajęć (na przykład zadawanie pytań w czasie wykładu czy udział w dyskusjach klasowych, bo nauka na Columbii jest dość interaktywna, często opierając się na tzw. metodzie Sokratesa). Wprawdzie taki system podwyższa stres na co dzień, oceny są jednak w rezultacie sprawiedliwsze, bo oparte są na systematycznej pracy w ciągu semestru, a nie na formie fizycznej i psychologicznej jednego dnia egzaminu końcowego. Wyjątkiem są tu przedmioty humanistyczne, gdzie zamiast egzaminów oceny wystawiane są na podstawie dłuższych prac semestralnych, często około 25 stron. Ponieważ studenci na poziomie undergraduate muszą wypełnić wymagania sławnego Core Curriculum Columbii, które ma zapewnić jednolity poziom ogólnego wykształcenia i rozszerzenie horyzontów studentów, oznacza to, że niemal połowa zajęć będzie z szeregu przedmiotów innych niż wybrany kierunek studenta. W ten sposób nawet student na kierunku chemii musi zapoznać się z filozofią, literaturą światową, czy ekonomią, zaliczyć zajęcia sportowe, i nauczyć się pisać prace semestralne z przedmiotów humanistycznych. Pozwala to także na sprecyzowanie zainteresowań akademickich studentów pierwszego roku, którzy mogą mieć dość mgliste pojęcie o tym, co rzeczywiście można studiować na Columbii, i co bardziej im odpowiada niż sugestie rodziców by zostać na przykład historykiem.

Studia na Columbii mogą być zindywidualizowane, chociażby dlatego, że pod nazwą uniwersytetu zrzeszonych jest wiele mniej lub bardziej niezależnych szkół. Na przykład School of Engineering and Applied Science ma administrację i program nauki oraz zasady przyjęć niemal niezależne od Columbia College. Niewiele osób wie także, że częścią Columbii jest unikalna szkoła wyższa tylko dla dziewcząt, Barnard College, z osobnym kampusem i domami studenckimi po drugiej stronie ulicy Broadway oraz niemal niezależną administracją, chociaż studenci Columbii mogą zapisywać się na zajęcia na obu kampusach. Wsparcie dla studentów jest zorganizowane w postaci bezpłatnych korepetycji z matematyki i pisania prac po angielsku, a także poprzez przydzielonych ogólnych doradców akademickich oraz doradców wybranego kierunku studiów. Dodatkowo istnieją wyspecjalizowani doradcy na przykład dla studentów przygotowujących się do studiowania medycyny czy prawa (w Stanach Zjednoczonych kierunki te nie są oferowane na poziomie undergraduate, tylko jako zawodowe na poziomie doktoranckim, czyli po ukończeniu czteroletnich studiów podstawowych z pokrewnego kierunku, na przykład nauk politycznych jako przygotowanie na prawo czy biochemii na medycynę).

Studia na Columbii to jednak nie tylko nauka. Życie studenckie ma wiele do zaoferowania: setki organizacji studenckich, począwszy od kulturalnych, sportowych i politycznych, kończąc na profesjonalnych i naukowych zapewniają, że każdy znajdzie coś dla siebie, czy to przygotowując musical, pisząc dla czasopisma humorystycznego czy studenckiej gazety codziennej Spectator, uczestnicząc w zawodach sportowych, organizując konferencje naukowe i wizyty w siedzibach znanych firm, czy też tańcząc tango, nurkując, albo oglądając filmy w sali kinowej Columbii. Kalendarz uniwersytecki jest każdego dnia wręcz przepełniony atrakcyjnymi wydarzeniami, włącznie z wizytami głów państw, otwartymi wykładami laureatów Nagrody Nobla, czy studenckimi inicjatywami artystycznymi i kulturalnymi. Każdy, kto się liczy w skali światowej, wcześniej czy później zjawia się w Nowym Jorku. Będąc w mieście zwanym The Big Apple, logicznym miejscem do odwiedzenia jest Columbia, która aktywnie stara się ściągnąć znane osobistości na spotkania ze studentami czy jednorazowe wykłady. Do tego dochodzą niezliczone atrakcje Nowego Jorku, wiele z nich dostępnych dla studentów Columbii bezpłatnie (na przykład większość muzeów) lub za zniżką (na przykład koncerty).