Sprzedawca nie chce wymienić uszkodzonego banknotu? Oto kto ma zawsze rację w takim przypadku

Kto ma rację? Klient, który domaga się wymiany uszkodzonego banknotu, który dostaje od sprzedawcy czy kasjer, który odmawia? Odpowiedź jest prosta. Na takie pytanie odpowiedział niedawno przedstawiciel Narodowego Banku Polskiego w rozmowie z Portalem Spożywczym.

W wyjaśnieniu NBP wyraźnie widać, że uszkodzone znaki pieniężne przestają być prawnym środkiem płatniczym w Polsce i można odmówić ich przyjęcia. NBP zwrócił uwagę, że nawet banknoty rozpoznawane przez bankomaty jako autentyczne, ale nienadające się do obiegu, nie mogą być wprowadzane do obrotu. Powinny zostać zatrzymane przez urządzenie, celem przekazania ich do NBP. Rację miała więc klientka, której sytuacja była ostatnio opisywana przez media. Sprzedawca nie chciał wymienić uszkodzonego banknotu, który jej wręczył.

Inaczej jest z banknotami zawilgoconymi, zbutwiałymi, nadpalonymi albo kruszącymi się. Banki ich nie wymieniają, ale mają obowiązek przekazania ich do wymiany do centrali NBP wraz z odpowiednim wnioskiem.

NBP klasyfikuje banknoty według zasad:

a) wymiana w 100% wartości nominalnej – jeżeli zostało zachowane ponad 75% pierwotnej powierzchni banknotu i w przypadku którego stwierdzono, że wszystkie części pochodzą z tego samego banknotu,

b) wymiana w 50% wartości nominalnej – jeżeli zostało zachowane od 45% do 75% pierwotnej powierzchni banknotu i w przypadku którego stwierdzono, że wszystkie części pochodzą z tego samego banknotu.

Uszkodzone banknoty można wymienić we wszystkich bankach, które realizują obsługę gotówkową, działających na obszarze RP.